استقبال مازندرانیها از عید فطر؛ گشایشی که در روح و جان انسان رخ میدهد
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۹۲۶۸۲
کارشناس و محقق فرهنگ بومی مازندران گفت: فطر به معنای گشایش است که پس از یک ماه عبادت در روح و جان و جسم انسان اتفاق میافتد و در آن روز با حضور در قبرستانها با دادن خرما و حلوا برای شادی روح رفتگانشان فاتحه قرائت میکردند.
علی حسننژاد در گفتوگو با خبرنگار ایمنا از مازندران با اشاره به اینکه آداب و رسوم ماه مبارک رمضان در این استان متنوع و در زمانهای متفاوت به اجرا در میآید، اظهار کرد: در طول ماه رمضان تشخیص درست ساعت شرعی صبح، ظهر و غروب و دعوت مردم به مدیریت زمان به دلیل تغییرات در زندگی و خلق و خوی مردم به صورت یک آئین درآمده و افراد به عنوان نماینده مذهبی و آئینی مردم این کار را انجام میدادند و در برخی خانوادهها نسل به نسل وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه در مازندران اطلاع دادن وقت افطار در گذشته بدین شکل بود که رصد زمان غروب آفتاب کاری تخصصی بود که عدهای آن را انجام میدادند، گفت: «توپ افطار»، صدای اذان و حتی «نقارهخانه» در این استان وجود داشت که اعلام وقت افطار میکردند، در نقاطی همچون ساری و محمودآباد با نقارهخانه زمان افطار اعلام میشد.
این فعال فرهنگی و اجتماعی مازندران در خانوادههای این استان برای تهیه مواد اولیه «فرنی» همکاری و همیاری اهل خانه وجود داشت، افزود: در گذشته بهویژه در مناطق کوهستانی قبل آغاز ماه رمضان به تهیه آرد برنج با استفاده از «اودَنگ» یا آسیاب آبی و «پادَنگ» مشغول میشدند و موضوع جالبی بود که امروزه کمتر دیده میشود، نه اینکه از بین رفته باشد بلکه شکل آن تغییر کرده است و آرد برنج آماده که حاصل آسیاب برقی و شرکتهای تولیدی است، تهیه میشود، همه این اتفاقات در گذشته شکل و شمایل دیگری بود.
حسننژاد عنوان کرد: کاسههای دو سر مهربانی در ماه رمضان وجود دارد و هیچ کاسه پُری به در خانه کسی نمیرود که خالی برگردد، مهربانی در این ماه بهویژه در روستاها وجود دارد.
وی یکی از موضوعات مهم تشخیص زمان افطار در جاهای مختلف مازندران را متفاوت بیان و مطرح کرد: مردم برخی از روستاها پس از غروب آفتاب و غلبه تاریکی بر روشنایی سکهای در حیاط منزلشان قرار میدادند که اگر تاریکی به اندازهای بود نمیتوانستند ادله سکه را بخوانند همان زمان افطار بوده است.
کارشناس و محقق فرهنگ بومی مازندران ادامه داد: در برخی دیگر از روستاهای این استان «لمپا» یا همان چراغ گردسوز را روشن میکردند و روی طاقچه قرار میدادند که اگر سایه آن در خانه بر روی فرش میافتاد زمان افطار را متوجه میشدند.
وی با بیان اینکه وقتشناسی افطار بر مبنی ماکیان و مرغ و خروس نیز بسیار جالب بود، بهطوریکه هنگام غروب مرغ و ماکیان به داخل لانه خود میرفتند میگفتند که زمان افطار است، در زمان سحر نیز زمانی خروس سه بار میخواند بانگ اول اعلام سحر، بانگ دوم تناوب سحری و بانگ سوم دست کشیدن از خوردن غذا بود، تصریح کرد: آن زمان مازندرانیها برای تشخیص سحر با نگاه به آسمان بر این باور بودند اگر ستاره خوشه، پروین و روجا روبهرو قرار بگیرند هنگام سحر است.
حسننژاد با تاکید بر اینکه تلاوت قرآن در بین مردم این بسیار مهم بود و قبل از پیدایش رادیو سنت آموزش قرآنی در مکتبخانهها بوده و در ماه مبارک رمضان بسیار پررنگ و با لحنهای قومی مازندرانی بوده است، اظهار داشت: «روزه سری» و «روزه بنده ونی» یک رسمی که آن موقع بچههایی که برای اولین بار روزه میگرفتند از پدربزرگها و مادربزرگها روزه سری میگرفتند و شامل گاو، گوسفند، زمین، طلا و چادر نماز بود و همچنان این تشویق در مازندران رایج است.
این فعال فرهنگی و اجتماعی در مازندران گفت: یکی از موضوعات فراموش شده امروزه نامگذاری اسامی نوزادان بوده به نحوی که در گذشته خانوادههایی با دیدگاه مذهبی براساس ماههای قمری نام فرزندان خود را نامگذاری میکردند مثلاً دختر در ماههای محرم، محرم، ماه روزه و پسران در ماههای قمری شعبان، رمضان و رمضانعلی قرار میدادند.
وی گفت: بعضی رسومات دیگری که از بین رفته بدین شکل بود که برخی خانواده علاقمند به پسردار شدن نذر میکردند تا در ماه رمضان مردم را برای سحر بیدار کنند بنابراین حلب و چوبی بر دست میگرفتند و موقع سحر کوچه پس کوچه با کوبیدن بر روی حلب مردم را بیدار میکردند و این نذرگاه دامن بسیاری از روستاها را در برمیگیرد.
حسننژاد با بیان اینکه آن زمان یکی از نذرهایی که تا چندین سال به ویژه در شهرهایی که زندان رایج و وجود داشت، نذر افطار زندان بوده است، یعنی فرد نذر میکرد افطار درست میکرد و بر داخل مجمعی بزرگ قرار میدادند و در زمان افطار به درب زندان میبردند تا نذرشان را به زندانیان بدهند و این رسم بسیار عالی و به نوعی حس همدردی مردم مازندران بوده است، افزود: در آخرین غروب ماه مبارک رمضان در بین مازندران بدین شکل است که خانه همدیگر نمیرفتند و افطار دعوت نمیکردند و در صورت ناچاری به خانه کسی رفتن، بهدلیل مشخص شدن فطریه در آخر شب همراهشان کمی نان یا خرما با خود میبردند تا روزه خودشان با آن باز کنند تا فطریه شأن بر عهده صاحبخانه نیفتد.
وی خاطرنشان کرد: فطر را به معنای گشایش است که پس از یک ماه عبادت در روح و جان و جسم انسان اتفاق میافتد و در آن روز با حضور در قبرستانها با دادن خرما و حلوا برای شادی روح رفتگانشان فاتحه قرائت میکردند.
کد خبر 743052منبع: ایمنا
کلیدواژه: عید فطر آداب و رسوم ماه رمضان افطار آداب و رسوم ماه رمضان در مازندران شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق قرار می دادند زمان افطار ماه رمضان حسن نژاد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۹۲۶۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زمان بازگشت به جنوب خط استوا
بزرگترین و گستردهترین قاره در نیمکره جنوبی با جمعیتی بیش از یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون نفر. این قاره همچنین دومین قاره پرجمعیت جهان پس از آسیا نیز هست. آفریقا شامل ۵۴ کشور مستقل و کاملاً به رسمیت شناخته شده و هشت قلمرو است.
ماداگاسکار و چندین مجمعالجزایر نیز جزوی از این قاره هستند. الجزایر بزرگترین کشور این قاره در شمالیترین بخش و حاشیه دریای مدیترانه آرمیده است و آفریقای جنوبی در جنوب این قاره یکی از شاهراههای کشتیرانی را در اختیار دارد و این هر دو کشور روابط بسیار خوبی با ایران دارند و هردو تاریخ بسیار تیرهای از حضور استعمار تجربه کردهاند.
این روزها اما مقامات عالی اقتصادی حدود ۴۰ کشور از این ۵۴کشور در ایران به سر میبرند تا در دومین اجلاس ایران و آفریقا حضور پیدا کنند. اجلاسی که بیش از هرچیز عزم جزم ایران برای بازگشت فعالانه به قاره سیاه را به نمایش میگذارد؛ زیرا کشورمان پیش از این هم در دورههای مختلف به آفریقا رفته و در برهههایی حتی توانسته با استفاده از فرهنگ غنی خود به نظامسازی هم بپردازد. حکومت فاطمیون در این قاره را شاید بشود یکی از معروفترین حکومتهایی دانست که ارتباط تنگاتنگی با ما داشتهاند.
اما با گذشت زمان روابط ایران با آفریقا متأثر از دو عامل مهم بهشدت به محاق رفته است. این دو عامل هم چیزی نیست مگر ضعف مفرط نظامات حاکم بر ایران در دو دوره پهلوی و قاجار و همچنین حضور پررنگ استعمار در قاره زرخیز آفریقا. هردو این عوامل بیش از هرچیز به ضرر سیاهان تمام شده است.
با پیروزی انقلاب اسلامی دو اصل اساسی به سیاست خارجی ایران بازگشت که بهطور خلاصه میتوان آنها را اینگونه تقریر کرد.
۱- ضدیت با امپریالیسم و استعمار: اولین و شاید مهمترین پیام امام خمینی(ره) در انقلاب کبیر ایشان ضدیت با استعمار مادی و معنوی است. امام(ره) با جهان شناسی خاص خود رسالت اصلی انسان را مبارزه برای رسیدن به قرب الهی تعریف میکردند و همین امر زمینه مبارزه با دشمنان این سلوک را فراهم میکند. پر واضح است اصلیترین دشمن انسان در این مسیر طاغوتها هستند که مستقیم از قدیمیترین دشمن انسان، یعنی شیطان دستور میگیرند. بهاین شکل امام خمینی(ره) ضدیت با استعمار و امپریالیسم را در ادامه مبارزه فردی و جمعی با شیطان میدانند. همین اهمیت و گستردگی سبب شده این اصل به مهمترین اصل در سیاست خارجی ایران تبدیل شود.
۲- ثبات به نفع مردم: دومین اصل مهم انقلاب اسلامی در سیاست خارجیاش پس از تلاش برای آزاد شدن انسانها از بندهای استعمار، رساندن آنها به ثبات است. این یک اصل قرآنی مهم است، آنجا که این کتاب مقدس امر به ایجاد اصلاح در امور برادران میکند. اینگونه است که در پروندهها و پروژههای مختلفی ایران تلاش کرده همواره نقش میانجی را داشته باشد.
این دو اصل مقدمات نظری ارتباطات سیاسی، فرهنگی و اقتصادی ایران را در هر نقطه دنیا تأمین کرده و میکند. مرور روابط ایران با قاره سیاه در دو دهه گذشته هم نشان از اجرایی شدن همین دو اصل دارد. ایران در کشورهای مختلف آفریقایی همواره تلاش کرده ملت این قاره را برای رهایی از چنگال استعمار غربی بیدار کند و به همین دلیل است که میبینیم از جنبشهای این قاره حمایت میکند؛ چه این جنبشها در الجزایر در شمال باشند، چه در آفریقای جنوبی در جنوب این قاره. همچنین ایران تلاش کرده با تأمین نیازهای سختافزاری و نرمافزاری دولتهای مستقل به آنها برای بازگرداندن ثبات به این کشورها کمک کند. حضور ایران در لیبی، اتیوپی و حتی الجزایر را میتوان در همین زمینه ارزیابی کرد.
بنابراین مرور اتفاقات تاریخی دو دهه گذشته نشان میدهد ایران تصمیم گرفته بار دیگر به جنوب خط استوا بازگردد.